Cass Kiera Rywalki 02 Elita (ofic)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Trudno mi było zachować mój plan w tajemnicy, ale jednak sięudało.Kiedy dziewczęta pytały, co przygotowuję, odpowiadałam poprostu, że to niespodzianka.Patrzyły na mnie trochę sceptycznie, ale nieprzejmowałam się tym.Poprosiłam pokojówki, żeby nie dotykały rzeczyna moim biurku nawet po to, żeby posprzątać, a one przestrzegały tegozakazu, zostawiając kartki zapisaną stroną do dołu.Nikt o niczym nie wiedział.Najbardziej chciałam opowiedzieć o wszystkim Aspenowi, alepowstrzymałam się.Po części bałam się, że zacznie mnie odwodzić odmojego pomysłu, a ja się ugnę.Po części zaś obawiałam się, żepodejdzie do niego z nadmiernym entuzjazmem.Podczas gdy pokojówki pracowały nad uczynieniem mnie jaknajpiękniejszą, ja patrzyłam w lustro i myślałam, że jestem całkiem samaz tym, co zamierzam zrobić.Tak było najlepiej.Nie chciałam, byktokolwiek moje pokojówki, inne kandydatki, a w szczególnościAspen miał przeze mnie kłopoty.Pozostawało tylko zrobić wszystko po kolei. Anne, Mary, czy mogłybyście mi przynieść herbatę?Popatrzyły na siebie. Obie? zapytała dla pewności Mary. Tak, bardzo proszę.Spojrzały na mnie podejrzliwie, ale mimo wszystko dygnęłyi wyszły.Kiedy zniknęły za drzwiami, odwróciłam się do Lucy. Usiądz koło mnie poprosiłam i pociągnęłam ją na wyściełanąkozetkę, na której siedziałam.Kiedy to zrobiła, zapytałam wprost: Jesteś szczęśliwa? Panienko? Ostatnio wydajesz mi się smutna, więc zastanawiałam się, czywszystko w porządku.Lucy opuściła głowę. Aż tak to widać? Troszeczkę przyznałam, obejmując ją ramieniem i przytulającdo siebie.Westchnęła i oparła mi głowę na ramieniu.Byłam niezwykleszczęśliwa, że chociaż na chwilę zapomniała o dzielącej nasniewidzialnej granicy. Czy panienka kiedykolwiek chciała mieć coś, czego nie mogładostać?Prychnęłam. Lucy, zanim tu przyjechałam, byłam Piątką.Było tak wielerzeczy, których nie mogłam dostać, że nie potrafiłabym ich nawetpoliczyć.Choć to było do niej zupełnie niepodobne, po policzku Lucyspłynęła pojedyncza łza. Nie wiem, co mam robić.Mam wrażenie, że utknęłam w miejscu.Wyprostowałam się i skłoniłam ją, żeby na mnie spojrzała. Lucy, chciałabym ci powiedzieć, że moim zdaniem możeszzrobić wszystko, stać się, kim tylko zechcesz.Uważam, że jesteśwspaniałą dziewczyną.Uśmiechnęła się do mnie blado. Dziękuję, panienko.Wiedziałam, że mamy niewiele czasu. Posłuchaj, chciałabym, żebyś coś dla mnie zrobiła.Nie wiem,czy mogę liczyć na pozostałe dziewczyny, ale tobie ufam.Chociaż wyglądała na zaskoczoną, bez wahania odpowiedziała: Zrobię dla panienki wszystko.Sięgnęłam do szuflady i wyjęłam list. Czy możesz to przekazać gwardziście Legerowi? Gwardziście Legerowi? Chciałam mu podziękować za jego życzliwość, ale pomyślałam,że byłoby niestosowne, gdybym sama dała mu ten list.Rozumiesz. Tobyła marna wymówka, ale tylko w ten sposób mogłam wyjaśnićAspenowi, dlaczego zrobiłam to, co zamierzałam zrobić, i pożegnać sięz nim.Zakładałam, że po dzisiejszym wieczorze mój pobyt w pałacubędzie bardzo krótki. Mogę mu to zanieść w ciągu godziny odparła Lucy z zapałem. Dziękuję. Miałam ochotę się rozpłakać, ale przełknęłam łzy.Bałam się, ale z wielu powodów musiałam być wierna sobiei doprowadzić swój plan do końca.Wszyscy zasługiwaliśmy na lepszy los.Moja rodzina, Marleei Carter, Aspen, nawet moje pokojówki wszyscy utknęliśmy w miejscuz powodu planów Gregory ego Ill�i.Musiałam o nich myśleć. Weszłam do sali, w której był nagrywany Biuletyn, niosąc naręczeksiążek z licznymi zakładkami, a także portfolio do posteru.Wszyscybyli rozlokowani na zwykłych miejscach król, królowa i Maxonw pobliżu drzwi, kandydatki po lewej stronie ale na środku, tam gdziezwykle znajdowało się podium, z którego przemawiał król lub fotele dlagości, z którymi był przeprowadzany wywiad, zostało wolne miejsce nanasze prezentacje.Zobaczyłam przygotowane dla mnie biurko i sztalugę,także ekran, na którym wyraznie miały być przez kogoś wyświetlaneslajdy.To było naprawdę imponujące zastanawiałam się, kto był dośćpomysłowy, by posunąć się tak daleko.Zajęłam ostatnie wolne miejsce niestety koło Celeste i położyłam moje portfolio obok siebie, trzymając książki na kolanach.Natalie także miała kilka książek, zaś Elise w kółko czytała swojenotatki.Kriss patrzyła w sufit i chyba w myślach recytowała swojąprezentację.Celeste poprawiała makijaż.Silvia była na sali, co zdarzało się czasem, jeśli miałyśmyrozmawiać o czymś, do czego nas przygotowywała.Dzisiaj sprawiaławrażenie wyjątkowo podekscytowanej.To było chyba najtrudniejszezadanie, jakie przed nami postawiono, a to, jak sobie z nim poradzimy,rzutowało także na ocenę jej pracy.Odetchnęłam głęboko.Całkowicie zapomniałam o Silvii, ale terazbyło już za pózno. Wyglądacie prześlicznie, dziewczęta, po prostu fantastycznie! powiedziała, podchodząc do nas. Skoro już wszystkie tu jesteście,wyjaśnię w skrócie kilka spraw.Najpierw król wygłosi kilkakomunikatów, a potem Gavril zapowie główny punkt programu, czyliwasze prezentacje. Silvia, zazwyczaj opanowana i odporna psychiczniez powodu życia w pałacu, zachowywała się jak pijana z radości.Niemalże podskakiwała, mówiąc dalej. Wiem, że wszystkiećwiczyłyście.Macie osiem minut, a jeśli ktoś będzie potem miał do waspytania, Gavril pokieruje dyskusją.Pamiętajcie o właściwej postawiei koncentracji.Cały kraj na was patrzy! Jeśli zgubicie wątek,odetchnijcie głęboko i mówcie dalej.Wypadniecie wspaniale.Aha,będziecie wygłaszać prezentacje w kolejności, w jakiej tu siedzicie, czylilady Natalie będzie pierwsza, a lady America ostatnia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki