[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.41Adonis (gr.Adonis) - przepiękny młody myśliwy, ulubieniec Afrodyty; krew rozszar-panego przez dzika Adonisa Afrodyta zamieniła w kwiat anemonu.Ku czci Adonisaobchodzono ośmiodniowe święto Adonie.42Hiporchemat (gr.hypórchema, met' orcheseos - w tańcu) - pieśń wykonywana podczastańca i połączona z gestem.43Kureci (gr, Kufetes) - kapłani bogini Rei na Krecie, wykonywali hałaśliwe tańce,w zbroi.44Pyrrus (gr.Pyrrhos - Rudowłosy) - przydomek Neoptolemosa, syna Achillesai Deidamei, wynalazcy tańca wojennego, pyrrhiche, wykonywanego w pełnej zbroi i z pochod-niami. 26nazwę skolionu nie na zasadzie antyfrazy45, jak się niektórym wydaje,ponieważ wyrazy używane jako antyfraza są prawie zawsze eufemizmamii nie zmieniają słowa wróżącego pomyślność na wyraz zapowiadającyniepomyślność.A oto pochodzenie wyrazu skolion": kiedy już biesiad-nicy mają swe zmysły przytępione winem i kiedy już przyniesiono na ucztębarbiton, wówczas każdy podpity i chwiejący się na nogach przystępujedo zaśpiewania piosenki, w której wyrażał to, co sam, pijany, odczuwał;stąd nazwano ją po prostu skolion46.Erotyki opiewają to, co jest rzeczą oczywistą - uczucia miłosne do kobiet,chłopców, dziewcząt.Epitalamia śpiewała dla nowożeńców młodzież męskai żeńska zgromadzona przed ślubną komnatą.Autor powiada, że hymenajonśpiewano dla małżeństw, by dać wyraz tęsknocie za Hymenajem, synemTerpsychory, i jego poszukiwaniom, kiedy ów, jak mówią, znikł po zawarciuzwiązku małżeńskiego47.Inni utrzymują, że hymenajon wykonywano nacześć Hymenaja z Attyki, Hymenaj, według legendy - powiada autor - rzuciłsię kiedyś w pościg za rabusiami i odebrał im uprowadzone dziewczętaattyckie.Ja natomiast sądzę, że omawiany wyraz jest wykrzyknikiemwyrażającym życzenia szczęśliwego życia i wzywa uczestników wesela domodłów wraz z nowożeńcami o szczęśliwe pożycie w związku małżeńskimi o czułą miłość.Modły zanoszono w języku eolskim: wyrazem hymnaiejakby wyrażano parze małżeńskiej życzenia pobytu pod wspólnym dachem(hymenaein), pełnej zgody (homonoein) i ciągłego przebywania ze sobą.Sillos wyraża w sposób umiarkowany szyderstwa i prześmiechy z ludzi.Tren różni się od epicedium48 tym, że epicedium śpiewa się podczasuroczystości pogrzebowych, kiedy zwłoki są jeszcze wystawione, trennatomiast nie jest ograniczony w czasie.Pieśni zwane partenia komponowano dla chórów dziewic; do parteniównależy rodzaj pieśni noszących miano dafneforika49.Kiedy kapłanibeoccy zanosili, co dziewięć lat, gałązki lauru do świątyni Apollina,chór dziewic wykonywał pieśń ku czci boga.Przyczyna powstania tych45Antyfraza (gr.antiphrasis) - użycie wyrazu w znaczeniu przeciwnym, a nie właściwym;rodzaj ironii.46Skolion (gr.skoliós - krzywy, zgięty) - pieśń biesiadna śpiewana przez ucztującychw określonej kolejności.Barbiton - rodzaj większej kitary (liry).47Hymenaj (gr.Hymenaios)- syn Dionizosa i Afrodyty (Terpsychory), bóg prowadzącyorszak weselny, personifikował pieśń weselną; wg innego mitu, piękny młodzieniec, któryzmarł nagle podczas swego wesela; wskrzeszony przez Asklepiosa.48Epicedium (gr.epikedeion) - pieśń pogrzebowa.49Dafneforika (gr.daphne - laur, gałązka lauru, phero - noszę) - pieśni śpiewane w czasieniesienia gałązek laurowych ku czci Apollina. 27pieśni była następująca: Eolowie50 [321b] zamieszkujący Arne51 i okolicewyjechali na polecenie wyroczni i stanęli obozem pod Tebami52 z zamia-rem ich oblężenia; Teby były wówczas w posiadaniu Pelazgów53.Wtedywypadło wspaniałe święto ku czci Apollina, obchodzone przez obie wal-czące strony.Wrogowie zawarli pokój.Jedni udali się na zbocze Heliko-nu54, drudzy poszli w pobliże rzeki Melas55, by naciąć gałązek laurowychi ofiarować je Apollinowi.Polematasa56, wodza Beotów nawiedził sen.Wydawało mu się, że widzi jakiegoś młodzieńca, który wkładając na siebiepełną zbroję nakazał, by co dziewięć lat organizowano procesję, mającąwśród modłów zanieść Apollinowi gałązki lauru.Po trzech dniachPolematas przypuścił szturm i odniósł zwycięstwo nad wrogami, następniesam wykonał dafneforię; odtąd weszła ona w zwyczaj.Dafneforia polegana tym, że łodygę drzewa oliwnego wieńczy się gałązkami lauru i różnymikwiatami; na wierzchołku umieszcza się kulę spiżową, do której sąprzymocowane mniejsze kule
[ Pobierz całość w formacie PDF ]