[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dlaczego więc byłoby niemożliwe, byspełniała swoje akty poznania i miłości, lub aby się lepiej wyrazić, miała je już spełnione wTrójcy Świętej i pospołu z Nią, jak sama Trójca Święta? Z tym jednak, że sposobemudzielonym i przez uczestnictwo spełnia je Bóg w samejże duszy.To bowiem znaczy byćprzeobrażonym w Trzy Osoby, w potęgę, w mądrość i w miłość, i przez to właśnie dusza jestpodobna do Boga.I dlatego stworzył ją Bóg na swój obraz i podobieństwo (Rdz 1,26), bymogła ten stan osiągnąć.5.Jak to się dzieje, nie można ani zrozumieć, ani wyrazić inaczej, jak tylko wskazując, w jakisposób Syn Boży zdobył nam ten wzniosły stan i wysłużył ten wysoki stopień, że mamy“moc, abyśmy się stali synami Bożymi", jak mówi św.Jan (1,12).I o to prosił swojego Ojca,gdy mówił w Ewangelii św.Jana: “Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam,gdzie ja jestem, aby oglądali chwałę moją, jaką mi dałeś" (J 17, 24).Czyli innymi słowy: abyprzez uczestnictwo czynili w nas to samo, co ja czynię przez naturę, czyli by tchnęli DuchaŚwiętego.I mówi jeszcze: “A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dla słowa ichuwierzą we mnie, aby wszyscy byli jedno, jako Ty, Ojcze, we mnie, a ja w Tobie; aby i onibyli jedno w nas.A chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby byli jedno, jako i my jednojesteśmy.Jam w nich, a Ty we mnie tak, aby byli w jedności doskonałymi, i aby świat poznał,żeś Ty mnie posłał i umiłowałeś ich, jakoś i mnie umiłował" (tamże, 17,20-23) (38).To znaczy, byś im udzielił tej samej miłości, jakiej udzieliłeś Synowi.Chociaż nie przez naturę,jak Synowi, lecz, jak mówiliśmy, przez zjednoczenie i przeobrażenie miłości.Jak również nierozumie się tu, że Syn chce prosić Ojca, aby święci byli jedna istota i naturą, jak są Ojciec iSyn, lecz aby tym byli przez zjednoczenie miłości, jak Ojciec i Syn są jedno w miłości.6.Dusze posiadają więc przez uczestnictwo te same dobra, jakie Syn Boży ma przez naturę.Są więc prawdziwie Bogami przez uczestnictwo, równymi Bogu i Jego współtowarzyszami.Wtej myśli mówi św.Piotr: “Łaska i pokój niech się w was pomnaża przez poznanie Boga iPana naszego Jezusa Chrystusa.Skoro Jego moc Boga obdarzyła nas tym wszystkim, co dożycia i pobożności należy, przez poznanie Tego, który nas wezwał własną chwałą i dobrocią, iprzez którego otrzymaliśmy największe i najcenniejsze obietnice, abyście stali sięuczestnikami Bożej natury" (2 P 1,2-4).W tych słowach św.Piotr tłumaczy jasno, że duszabędzie uczestniczyła w samym Bogu i będzie czyniła w Nim i wspólnie z Nim dzieło całejTrójcy Świętej w sposób wyżej wspomniany, właśnie na skutek zjednoczenia substancjalnegomiędzy duszą a Bogiem.Chociaż to dopełni się całkowicie w życiu przyszłym, to jednak wżyciu ziemskim, gdy dusza dojdzie do stanu doskonałego, jak tu mówimy, osiąga wyraźnyzadatek i przedsmak tego, jak już mówiliśmy.Powtarzamy jednak, że tego nie możnawyrazić.7.O dusze stworzone dla tak wielkich rzeczy i do nich powołane! Co czynicie? Na czym sięzatrzymujecie? Jakże są niskie wasze pragnienia i jak nędzne wasze skarby! O nieszczęsnaślepoto oczu waszej duszy! Bo jakże jesteście ślepe na tak wielkie światło i jak jesteściegłuche na tak potężne wezwanie! Czyż nie widzicie, że szukając wielkości i chwały, jesteścienędzne i małe! Nie znacie bowiem tak wielkich dóbr i jesteście ich niegodne!Następuje teraz drugie określenie, jakiego dusza używa dla wyrażenia tego coś, a mianowicie:I śpiew słowika czułością drgający.8.Z tchnienia wiatru rodzi się w duszy słodki głos Umiłowanego, mówiącego do duszy i jejsłowa do Niego wymawiane wśród błogiej radości.Jedno i drugie nazywa tu dusza śpiewemsłowika
[ Pobierz całość w formacie PDF ]