[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W niczym siê nie gor¹czkuje i w niczym siê nie leni.(.) Uwa¿a ¿ycie za sposobnoœæ do pracy i stosownie do tego postêpuje.(.) - Szóste dotyczy d¹¿eñ cz³owieka.Uczeñ bada swoje zdolnoœci, swoj¹ wiedzê i dzia³a w zgodzie z takim samopoznaniem.Nie porywa siê na to, co przekracza³oby jego si³y, ale i nie zanie­dbuje te¿ niczego, co granic ich nie przekracza.Z drugiej strony stawia sobie cele zgodne z idea³a­mi, z wielkimi obowi¹zkami cz³owieka.(.) - Siód­mym d¹¿eniem w jego ¿yciu dusznym jest wyci¹­gniêcie z ¿ycia mo¿liwie najwiêkszej nauki.Uczeñ nie pominie ¿adnej sposobnoœci do zgromadzenia potrzebnego mu w ¿yciu doœwiadczenia.Jeœli jak¹œ czynnoœæ spe³ni³ nienale¿ycie i niedoskonale, staje siê to pobudk¹ do wype³nienia w przysz³oœci po­dobnej poprawnie i doskonale.Widz¹c czynnoœci innych, obserwuje je w podobnym celu.Usi³uje zgro­madziæ sobie bogaty skarb doœwiadczeñ i stale pil­nie zasiêga jego rady.(.)- Na koniec ósme - pole­ga ono na tym, ¿e uczeñ musi spogl¹daæ od czasu do czasu w swoje w³asne wnêtrze.Sam w sobie musi siê zag³êbiaæ, troskliwie zasiêgaæ swojej w³asnej ra­dy, tworzyæ i wypróbowywaæ swe zasady ¿yciowe, przebiegaæ w myœlach swe umiejêtnoœci, rozwa¿aæ swe obowi¹zki, rozmyœlaæ nad treœci¹ i celem ¿ycia itd.(.) Bowiem od takich æwiczeñ zale¿y wykszta³­cenie daru jasnowidzenia.(.) Kto myœli lub mówi nieprawdê, zabija coœ w zal¹¿ku szesnastop³atkowego kwiatu lotosu.Prawdomównoœæ, szczeroœæ, uczciwoœæ s¹ pod tym wzglêdem si³ami twórczymi, a k³amstwo, ob³uda, nieuczciwoœæ - si³ami niszcz¹­cymi.(.) Dopóki takie prowadzenie ¿ycia przycho­dzi jeszcze z trudem, nie mo¿e pojawiæ siê dar ja­snowidzenia.Nie jest jeszcze dojrza³y, kto na opi­sane czynnoœci musi zwracaæ szczególn¹ uwagê.Pierwsze œlady jasnowidzenia pojawi¹ siê dopiero wtedy, gdy cz³owiek potrafi ¿yæ w opisany sposób tak, jak to zwykle czyni z przyzwyczajenia.(.) — Istniej¹ pewne wskazówki do rozwiniêcia tego szesnastop³atkowego kwiatu lotosu w inny sposób.Prawdziwa wiedza duchowa odrzuca tego rodzaju wskazówki.Wiod¹ one bowiem do zniszczenia fi­zycznego zdrowia i do moralnej zguby.(.)W razie pojawienia siê pewnego daru jasnowi­dzenia, wykszta³cenie jakiegoœ spaczonego kwiatu lotosu powoduje nie tylko z³udzenia i fantastyczne wyobra¿enia, lecz równie¿ zboczenia i brak ostoi w codziennym ¿yciu.(.) W razie nieprawid³owego wyszkolenia ³atwo ujawniaj¹ siê jedynie niegdyœ uprzednio rozwiniête p³atki, a te, które na nowo nale¿y wykszta³ciæ, marniej¹.Szczególnie zdarza siê to wtedy, gdy przy szkoleniu za ma³o uwagi zwraca siê na logiczne rozumowe myœlenie.Jest rzecz¹ naj­wiêkszej wagi, by uczeñ wiedzy tajemnej by³ cz³o­wiekiem rozumnym i myœla³ jasno.Kolejn¹ wa¿n¹ rzecz¹ jest staranie siê o najwiêksz¹ jasnoœæ w mo­wie.(.) Uczniowie wiedzy tajemnej na pocz¹tku nauki zazwyczaj dziwi¹ siê, ¿e ludzie duchowo ju¿ wyszkoleni tak ma³o okazuj¹ zainteresowania ich prze¿yciami.Otó¿ by³oby to dla nich najkorzystniej­sze, aby o swych prze¿yciach zachowywali ca³ko­wite milczenie i nie chcieli niczego omawiaæ, nawet tego, czy Ÿle, czy dobrze udaje siê im wykonywanie æwiczeñ lub przestrzeganie wskazówek.(.) Oglêdnoœæ w tworzeniu i wypowiadaniu s¹dów powoli stanie siê szczególnym znamieniem ucznia wiedzy tajemnej.Wzrasta natomiast jego zdolnoœæ do od­bierania wra¿eñ i doœwiadczeñ, którym w milczeniu pozwala przewijaæ siê przed sob¹ celem zebrania jak najwiêcej danych do wydania s¹du.(.) W po­dobny sposób, jak ów szesnastop³atkowy, kszta³tuje siê w pobli¿u serca dwunastop³atkowy kwiat loto­su.I tego kwiatu po³owa p³atków równie¿ istnia³a i by³a czynna w jednym z minionych stanów rozwo­ju cz³owieka.Zatem tych szeœciu p³atków nie po­trzeba ju¿ szczególnie wykszta³caæ w procesie ta­jemnego szkolenia.(.) I znów celem przyspiesze­nia ich rozwoju uczeñ musi pewnym czynnoœciom duszy œwiadomie nadawaæ okreœlony kierunek.Otó¿ trzeba sobie zdaæ z tego sprawê, ¿e spo­strze¿enia poszczególnych zmys³ów duchowych i dusznych posiadaj¹ odmienny charakter.Dwuna­stop³atkowy kwiat lotosu komunikuje nam co inne­go ni¿ kwiat szesnastop³atkowy.Ten ostatni spo­strzega postacie.Rodzaj myœli w³aœciwy dla pewnej duszy, prawa przebiegu jakiegoœ zjawiska przyrody jawi¹ siê szesnastop³atkowemu kwiatu lotosu jako postacie.Lecz postacie te nie s¹ sztywne i spokojne, ale s¹ to formy ruchliwe, wype³nione ¿yciem.(.) Ca³kiem inne spostrze¿enia ods³aniaj¹ siê za poœred­nictwem dwunastop³atkowego kwiatu lotosu.Rodzaj tych spostrze¿eñ scharakteryzowaæ mo¿na w przy­bli¿eniu, okreœlaj¹c je jako duszne “ciep³o i zimno" [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • necian.htw.pl