[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.[Zob.F.Sokołowski, Z dziejów odbudowy świątynidelfickiej, Eos" 39, 1938, s.239-243.]211Por.Herodot V, 62, 3.212Z wdzięczności za podjęcie się przez Alkmeonidów zbiórki pieniędzy na budowęświątyni, albo wskutek przekupstwa (Herodot V, 63, l czemu zaprzecza Plut., Her.mal.860 C-D).213Por.Herodot V, 63, 2; 90, 1. się nakłonić; niemało też wpłynęła na wystąpienie Spartan przyjazń, jaka istniałamiędzy Pizystratydami i Argejczykami214.Najpierw więc wysłali morzem Anchimolo-sa215 z wojskiem.Kiedy jednak on poniósł klęskę i sam zginął (ponieważ Kineasz Tesalii przybył na pomoc tyranom z tysiącem jazdy)216, rozdrażnieni tymniepowodzeniem Spartanie wysłali lądem króla Kleomenesa z większymi siłami217.Ten zwyciężył konnicę tesalską218, która usiłowała powstrzymać go w marszu doAttyki, zamknął Hippiasza w warowni zwanej Pelargikon219* i wspólnie z Ateńczyka-mi rozpoczął oblężenie.W czasie oblężenia udało się Kleomenesowi ująć synówPizystratydów22(), którzy próbowali ujść.Ażeby uratować uwięzione dzieci, zawarliPizy straty dzi układ221, na mocy którego w przeciągu pięciu dni wywiezli swe mienie,a Akropolis wydali Ateńczykom, za archontatu Harpaktidesa222*.Pizystratydzi pośmierci ojca utrzymali się najwyżej siedemnaście lat w posiadaniu tyrańskiej władzy223,która wraz z okresem panowania ich ojca trwała ogółem czterdzieści dziewięć lat224*.214����� por.rozdz.17, 3-4.Zwiadectwem przyjaznych stosunków było małżeństwo Pizystrataz Timonassą oraz pomoc Argos w bitwie pod Pallene.Ze względu na antagonizm argiwsko spartańskidobre stosunki z Argos oznaczały zapewne automatyczne pogorszenie relacji ze Spartą.215Por.Herodot V, 63, 2 (Anchimolios syn Asterosa).Zapewne poprawna jest forma imieniaAnchimolos (P.Poralla, Prosopographie der Lakedaimonier bis auf die Zeit Alexanders des Grossen,Breslau 1913, repr.Roma 1966, s.13).216Powołując się na zawarty wcześniej sojusz Pizystratydzi zwrócili się o pomoc do Tesalów.Na czele tysiąca jezdzców przybył �������� (czyli zapewne tagos) Kineas, który zaatakował obózspartański na równinie Faleronu.W bitwie poległ Anchimolos i wielu innych, a ocalałychzepchnięto na statki.Samego Anchimolosa pochowano w Alopeke.Zob.Herodot V, 63, 3-4.217Por.Herodot V, 64, l218przy wejściu do Attyki od strony Megarydy.Wedle Herodota (V, 64, 2) Tesalowie od razuwrócili do swego kraju.219* Pelargikon stara warownia na Akropolu, do której dojście od zachodu było zabezpieczonesystemem umocnień o dziewięciu bramach; Pelargikon zostało zniszczone podczas najazduKserksesa (por.W.Judeich, Topographie von Athen, s.107 nn.).[ Zob.Herodot V, 64, 2; Marm.Par.239 A 45.]220Por.Herodot V, 65, 1.Jedynym synem Pizystrata, który na pewno miał dzieci, byłHippiasz (zob.Thuc.VI, 55, 1).221Por.Herodot V, 65, 2.Nie wiadomo, kto udał się wraz z Hippiaszem na wygnanie, alejego wnuk Hipparch pozostał w Atenach, sprawował archontat w 496/5 r.i zostałostracyzmowany w 488/7 (zob.rozdz.22, 4).222* Według Tukidydesa (VI, 59) w czwartym roku po zamordowaniu Hipparcha, w 511/10 r.[O archontacie Harpaktidesa wspomina jedynie Arystoteles.Zob.R.Develin, Athenian Officials684 - 323 B.C., wyd.cyt., s.48.]223Od 528/7 r.Siedemnaście lat obejmuje rok pierwszy, ale pomija ostatni.W PolityceArystoteles uwzględnia obydwa i podaje osiemnaście lat.224* Ponieważ według rozdz.17, l Pizystrat panował z przerwami 33 lata, a synowie 17 lat,dawałoby to w sumie lat 50.Między początkiem tyranii w roku archontatu Komeasa, tzn.561/60,a wygnaniem Hippiasza w roku archontatu Harpaktidesa (511/10), upłynęło 49 lat, możliwe więc,że Arystoteles liczył lata mieszczące się między tymi datami, nie licząc roku 561/60 ani 511/10.Jeżeli natomiast w Polityce (1315 b) (Susemihl) podaje 33 lata panowania ojca i 18 lat rządówsynów (co w sumie daje 51 lat), to widocznie tutaj uwzględnił lata 561/60 i 511/10.[Zob.W.G.Forrest, The Tradition about Hippias' Expulsion from Athens, Greek, Roman & ByzantineStudies" 10, 1969, s.277 - 86.] 20.Po obaleniu tyranii zaczęła się walka pomiędzy225 Isagorasem, synemTejsandra226, zwolennikiem tyranów227, i Klejstenesem, z rodu Alkmeonidów228.Klejstenes będąc słabszym wobec przewagi związków229* pozyskał sobie lud,obiecując masom większe wpływy w państwie230.Wówczas Isagoras, tracącznaczenie231, wezwał znów Kleomenesa, z którym łączył go związek gościnności,i nakłonił go, ażeby usunął z miasta zmazę, jaką są Alkmeonidzi, którzy uchodziliza skalanych krwią wobec bogów232.Klejstenes uszedł po kryjomu, 233* z niewielkimoddziałem wyrzucił z miasta siedemset rodzin ateńskich234 uchodzących zaobciążone klątwą.Po dokonaniu tego, usiłował rozwiązać radę235, a Isagorasowi225���������� ���� ��������.Por.Herodot V, 66, 1-2 (o władzę ���� ��������).226Isagoras syn Tejsandra (Herodot V, 66, l - 2).Zdaniem części uczonych Isagoraspochodził z rodu Filaidów (N.G.L.Hammond, The Philaids and the Chersonese, ClassicalQuarterly" VI, 1956, s.127 - 8; R.Sealey, Regionalizm in archaic Athens, Historia" 9, 1960, s.172).227����� �� ��� ��������.Isagoras reprezentował zatem tę część arystokracji, którapozostała w dobrych stosunkach z tyranami nawet po zabójstwie Hipparcha
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
